ಸುಮಾರು ಎಂಟು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಅನ್ಸುತ್ತೆ, ಆವಾಗ ಎಂಟನೆ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಓದ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ಶಾಲೆಯ ಸಮಯ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎಂಟರಿಂದ ಒಂದು ಆಗಿದ್ದ ಕಾರಣ, ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಮನೇಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗಿ ಕಳಿತಾ ಇದ್ದೆ. ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಕೆಲಸದ ಮೇಲೆ ಹೋಗಿದ್ದರೆ ತಂಗಿ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಇರ್ತಿದ್ಲು .ನನ್ನ ಮನೆ ಸುತ್ತ ಸುಮಾರು ಮರ- ಗಿಡಗಳು ಇದ್ದು, ಕತ್ತಲೆ ಆವರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಕಾರಣವೋ ಏನೋ, ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಸಹಜವಾಗಿ ಪಕ್ಕಾ horror ಸಿನಿಮಾದ ಸೆಟ್ ಅಂತೆ ಭಾಸವಗುತ್ತಿದುದು ಸುಳ್ಳೇನಲ್ಲ!ಹೀಗಿರುವಾಗ ಒಂದಿನ ಮನೆ ಬಂದವನೇ, ಹಾಟ್ ಬಾಕ್ಸ್-ನಲ್ಲಿಕ್ಕಿದ ತಯಾರಿದ್ದ ಅಡುಗೆ ಧ್ವಂಸ ಮಾಡಿ(ತಿಂದು ತೇಗಿ ) ದಿನಚರಿಯಂತೆ ಹಿತವಾದ ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಲು ನನ್ನ ಕೊಠಡಿಯ ಮಂಚವನ್ನ ಏರಿದ್ದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನನ್ನ ತಾಯಿ, ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಮರಳುವ ಕೆಲವು ನಿಮಿಷಗಳ ಮುನ್ನ ಎದ್ದು, ಪಾಠ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಹಿಡಿದು ಕೂರುವುದು ವಾಡಿಕೆ!ಆದರೆ ಆ ದಿನ, ನಿದ್ರಾ ದೇವತೆ ನನ್ನ ಆವರಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಎಲ್ಲೋ ಒಂದು ಶಬ್ದ ಕೇಳಿದ ಅನುಭವ! ಮೊದಮೊದಲು, ಕಡೆಗಣಿಸಿದ ನಾನು ಸಮಯ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಒನೆಕೆ ಕುಟ್ಟಿದ ಅನುಭವ. ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಮಂಚದಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಇಳಿದವನೇ, ಬಗ್ಗಿ ಮಂಚದಡಿ ನೋಡಲು ಒಬ್ಬ ಮುದುಕ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಬಿದ್ದುಕೊಂಡಿರೋದು ಕಂಡು ಬಂತು! ತಡ ಮಾಡದೇ ನಿತ್ತ ಜಾಗದಿಂದಲೇ ಬಾಗಿಲ ಹೊರಕ್ಕೆ ಜಿಗಿದು , ಕದದ ತಾಳ ಜಡಿದವನೇ ದೂರವಾಣಿ ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡು, ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಫೋನ್ ರಿಂಗಣಿಸಿದ್ದೆ.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ಈಗ ಉಳಿದ ಭಾಗದ ಕತೆಯನ್ನ ಬದಿಗಿಟ್ಟು, ನನ್ನ ಅರಿವಿಗೆ ಬಾರದೆ ನಾನ್ ಕೈಗೊಂಡ ಮುಂಜಾಗ್ರತೆಯ ವರ್ತನೆಗೆ ಕಾರಣವಾದರೂ ಏನು?ಭಯ ಹೆದರಿಕೆ ಅನ್ನಬಹುದೇ? ಹೌದು ನನಗನ್ನಿಸೋ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಇದು ಭಯ.
ಉಳಿದ ಭಾಗದ ಕಥೆ ಇಲ್ಲ ಅವಶ್ಯವಲ್ಲದಿದ್ರೂ, ನಿಮ್ಮ ಕುತೂಹಲಕ್ಕೆ ತಣ್ಣೇರೆರೆಚುವವ ನಾನಲ್ಲ. ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ನಾನು ಮಂಚದ ಅಡಿ ಕಂಡ ವ್ಯಕ್ತಿ ಬೇರ್ಯಾರು ಅಲ್ಲ ನನ್ನ ತಂಗಿ ಆಗಿದ್ದುದು. ಹಲವಾರು ಕಾರಣಗಳ ದೆಸೆಯಿಂದ ಆಕೆ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗಲು ಇಷ್ಟ ಪಡದೆ, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವಿತು ಕೂರುವ ಹುನ್ನಾರ ನಡೆಸಿದ್ದಳು. ಭಯ ಹಾಗು ಕತ್ತಲೆ ಕಾರಣ ಆಕೆ ಮುದುಕನಂತೆ ಕಂಡಿದ್ದಳೆನೋ!ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಕೈಗೊಂಡ ಮುಂಜಾಗೃತೆಯ ಮೂಲ ಕಾರಣ ಭಯ. ಎಲ್ಲಾದರು ಆ ದಿನ ನನಗೆ ನಿಜವಾದ ಅಪಾಯ ಇದ್ದಿದ್ರೂ ಭಯದ ದೆಸೆಯಿಂದ ಪಾರಾಗ್ತಾ ಇದ್ದೆ ಅನ್ಸುತ್ತೆ.
ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಭಯವನ್ನು ಹೀಗೆ ಬಣ್ಣಿಸಲಾಗಿದೆ 'ಒಂದು ರೀತಿಯ ಮನಸ್ಸಿನ ದುಗುಡ/ ಉದ್ವೇಗದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಒಂದು ಜೀವಿಯು ತಾನು ಅಪಾಯವನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಿದಾಗ , ಅವಿತುಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಥವಾ ತಾನಿರುವ ಜಾಗದಿಂದ ಪಲಾಯನಗೈವುದು'. ಇಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣಿಸಿರುವ ದುಗುಡ ಅಥವಾ ಉದ್ವೆಗವೆ ಭಯ ಆಗಿದೆ.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ಈಗ ಉಳಿದ ಭಾಗದ ಕತೆಯನ್ನ ಬದಿಗಿಟ್ಟು, ನನ್ನ ಅರಿವಿಗೆ ಬಾರದೆ ನಾನ್ ಕೈಗೊಂಡ ಮುಂಜಾಗ್ರತೆಯ ವರ್ತನೆಗೆ ಕಾರಣವಾದರೂ ಏನು?ಭಯ ಹೆದರಿಕೆ ಅನ್ನಬಹುದೇ? ಹೌದು ನನಗನ್ನಿಸೋ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಇದು ಭಯ.
ಉಳಿದ ಭಾಗದ ಕಥೆ ಇಲ್ಲ ಅವಶ್ಯವಲ್ಲದಿದ್ರೂ, ನಿಮ್ಮ ಕುತೂಹಲಕ್ಕೆ ತಣ್ಣೇರೆರೆಚುವವ ನಾನಲ್ಲ. ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ನಾನು ಮಂಚದ ಅಡಿ ಕಂಡ ವ್ಯಕ್ತಿ ಬೇರ್ಯಾರು ಅಲ್ಲ ನನ್ನ ತಂಗಿ ಆಗಿದ್ದುದು. ಹಲವಾರು ಕಾರಣಗಳ ದೆಸೆಯಿಂದ ಆಕೆ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗಲು ಇಷ್ಟ ಪಡದೆ, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವಿತು ಕೂರುವ ಹುನ್ನಾರ ನಡೆಸಿದ್ದಳು. ಭಯ ಹಾಗು ಕತ್ತಲೆ ಕಾರಣ ಆಕೆ ಮುದುಕನಂತೆ ಕಂಡಿದ್ದಳೆನೋ!ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಕೈಗೊಂಡ ಮುಂಜಾಗೃತೆಯ ಮೂಲ ಕಾರಣ ಭಯ. ಎಲ್ಲಾದರು ಆ ದಿನ ನನಗೆ ನಿಜವಾದ ಅಪಾಯ ಇದ್ದಿದ್ರೂ ಭಯದ ದೆಸೆಯಿಂದ ಪಾರಾಗ್ತಾ ಇದ್ದೆ ಅನ್ಸುತ್ತೆ.
ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಭಯವನ್ನು ಹೀಗೆ ಬಣ್ಣಿಸಲಾಗಿದೆ 'ಒಂದು ರೀತಿಯ ಮನಸ್ಸಿನ ದುಗುಡ/ ಉದ್ವೇಗದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಒಂದು ಜೀವಿಯು ತಾನು ಅಪಾಯವನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಿದಾಗ , ಅವಿತುಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಥವಾ ತಾನಿರುವ ಜಾಗದಿಂದ ಪಲಾಯನಗೈವುದು'. ಇಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣಿಸಿರುವ ದುಗುಡ ಅಥವಾ ಉದ್ವೆಗವೆ ಭಯ ಆಗಿದೆ.
ನನಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ದಿನಗಳಿಂದ ಇದ್ದ ಗೊಂದಲ ಇದು. ಭಯ (fear ) ಹಾಗೂ ಭೀತಿ (phobia ) ಇವುಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೇನು ಎಂಬುದು.
ಸರಿ ಇದಕ್ಕೆ ಉದಾಹರಣೆಯೊಂದನ್ನು ಇಟ್ಕೊಳೋಣ.ಒಬ್ಬ ಅಂದದ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಮನದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಕೊಂಡು, ಪ್ರಣಯ ಭಾವನೆಯೊಂದಿಗೆ ನನ್ನದೆ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಸೀಟಿ ಊದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೊ ಇಲ್ಲವೋ ಹಾಡುತ್ತ ಮನೆಯಡೆಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುವಾಗ, ಯಾರೋ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯರೊಬ್ಬ ಬಾಗಿಲ ಹಿಂದೆ ಅವಿತು ನಿತ್ತು ನನಗಾಗಿ ಕಾದು , 'ಹೊ' ಎಂದು ಬೊಬ್ಬಿಟ್ಟ ಅಂತ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ. ಆಗ ನನಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಗುವ ಉದ್ವೆಗವೆ ಭಯ ಅಥವಾ fear .
ಸರಿ, ಈಗ ಇದೆ ರೀತಿ ಕಾಕತಾಳಿಯ ಎಂಬುವಂತೆ, ನಾನು romatic mood ಗೆ ಜಾರಿದಾಗೆಲ್ಲ, ಇದೆ ರೀತಿಯ ಅನುಭವ ಮೂರು ಅಥವಾ ನಾಲ್ಕು ಸಲ ಆದೊಡೆ, ಏನಾಗ್ಬೊದು ಅಂತ ಊಹಿಸುವ.
- ಇನ್ನೊಂದು ಸಲ ನಾನ್ romantic mood ಗೆ ಜಾರಿದಾಗ, ನನಗೆ ತಿಳಿಯದಂತೆ ನನ್ನ ಒಳ ಮನಸ್ಸು ಹೇಳಬಹುದು 'ಮಗ ಇಲ್ಲ್ಯಾರೋ ಅವಿತು ಕೂತು, ಹೊ ಅಂತ ಬೋಬ್ಬಿಟ್ಟು ನೀನು ಹೌಹಾರುವಂತೆ ಮಾಡ್ತಾರೆ', ಈಗ ನನ್ನ ಮೂಡ್ ಮಾಯ!
- ಈ ಸಲ ಯಾರೋ romance ಮಾಡೋದನ್ನ ನೋಡ್ದೆ ಅನ್ಕೊಳಿ, ಪುನಃ ಭಯ
- ಕೊನೆಗೊಂದು ದಿನ, ನಾನಾಗೆ ರೋಮ್ಯಾನ್ಸ್ ಮಾಡಬೇಕಾದಾಗ ದರಿದ್ರದ್ದು ಈ ಭಯ!
ಈ ಮೇಲಿನ ನನ್ನ ಮಾನಸಿಕ ತುಮುಲತೆಯನ್ನ ಭೀತಿ ಅಥವಾ phobia ಅನ್ನಬಹುದು. ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಈ ಲಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಮನೋರೋಗ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಬೇಕೇ ಬೇಕು.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ವಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ನಾನೊಬ್ಬ 'ಗಾಬರಿ' ಮಾನುಷ್ಯ ಅಂದ್ರೆ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ . ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಗಾಬರಿ ಪಡುವ ಮನುಷ್ಯ. ವ್ಯಕ್ತಿ, ಸಂಧರ್ಭ, ಸಮಾರಂಭ ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಗಾಬರಿ ಪಡುವವ!
ಸರಿ ಒಂದು ಫ್ಲಾಶ್ ಬ್ಯಾಕ್ ಗೆ ಜಾರೊಣ.ಅಂದು ಎರಡನೇ ತರಗತಿಯ ಮೊದ ಮೊದಲ ದಿನಗಳು. ಶಿಕ್ಷಕಿ ಬಹಳ ಕಟ್ಟು ನಿಟ್ಟು, ಆದಾಗಲೇ ಎರಡು ಬಾರಿ ಹೊಡೆತ ತಿಂದು, ಇತರ ಸಹಪಾಠಿಗಳು ಹೊಡೆತ ತಿನ್ನೋದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದ್ದೆ. ಒಂದು ಚಟುವಟಿಕೆ ಯೊಜಿಸಿದರು. ಅದರ ಪ್ರಕಾರ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಾಗಿ ಎದ್ದು ನಿತ್ತು, ತಂತಮ್ಮ ತಂದೆ ತಾಯಿ ಯಾವ್ಯಾವ ಉದ್ಯೋಗದಲ್ಲಿರುವರು ಅಂತ ಹೇಳ್ಬೇಕಿತ್ತು. ನನಗೇನೋ ನಮ್ಮಮ್ಮ ಹೈಸ್ಕೂಲ್ ಶಿಕ್ಷಕಿ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಆದ್ರೆ ತಂದೆಯವರು ಆಫೀಸ್ ಹೋಗೋದು ಗೊತ್ತಿತ್ತೆ ಹೊರತು ಏನ್ ಮಾಡ್ತಾರೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ.ಸರಿ, ಏನಾದರೊಂದು ಹೇಳ್ಬೇಕು, ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷೆ ಖಚಿತ.ಸರಿ ನನ್ನ ಸರದಿ, 'ನನ್ನ ಅಪ್ಪ ಆಪೀಸಿನಲ್ಲಿ ಕಸ ಗುಡಿಸುತ್ತಾರೆ' ಎಂದು ಆಗಿತ್ತು. ಶಿಕ್ಷಕಿ ಸಿಟ್ಟಿನಿಂದ 'ಏನ್ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದಿ ಮಾರಾಯ ನೀನು' ಅಂತ ಗುಡುಗಿದ್ರು. ನಾನು ನನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ 'ನಾನ್ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದ್ರೆ ಇವರಿಗೆಲ್ಲಿ ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕು' ಅನ್ನೋ ಭರದಲ್ಲಿ, ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದು ಸರಿ ಅಂತ ತಲೆ ಆಡಿಸಿದ್ದೆ. ಪ್ರಾರಬ್ಧ ಶಿಕ್ಷೆ ತಪ್ಪಿತೇ ? ಇಲ್ಲ ಎರಡೇಟು ಜಾಸ್ತಿ ಬಿದ್ದು, 'ಏನ್ ಹೇಳು, ನನ್ನ ತಂದೆ ಆಫೀಸ್ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ' ಅಂತ ನಮ್ ಮೇಡಂ ತಿದ್ದಿದ್ರು.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದವು, ಆದ್ರೆ ಭಯದೊಂದಿಗಿನ ನನ್ನ ಸಂಬಂಧ ಮುಂದುವರೆದೆ ಇತ್ತು. ಆವಾಗ ನಾನು ಎಂಟನೆ ತರಗತಿ, ನನ್ನ ಹೆತ್ತವರು ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದಿಂದ ಇಂಗ್ಲಿಷು ಮೀಡಿಯಂ ಗೆ ಸೇರುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಪುನಃ ನಾನು ಹಿತವಲ್ಲದ ತಾಣಕ್ಕೆ ಜಾರಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಜತೆಗಾತಿ 'ಭಯ' ನನ್ನ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಅಪ್ಪಿದ್ದಳು.ಮಾತನಾಡಲು ಭಯಪಟ್ಟಿದ್ದೆ, ಯೋಚಿಸಲು ಭಯಪಟ್ಟಿದ್ದೆ, ಮಾನವರೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯಲು ಭಯ ಪಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹದಿಹರೆಯಕ್ಕೆ ಕಾಲಿರಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅದೆಂತ ವಯಸ್ಸಂದ್ರೆ , ಸತ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಕೆಲವು ತಲೆಬುಡವಿಲ್ಲದ ಮಿಥ್ಯಗಳು ಅರಿವಾಗುವ ದಿನಗಳವು. ಭಯ ತನ್ನ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಬಿಗಿಯಾಗಿಸಿದ್ದಳು.ಹಾಗೋ ಹೇಗೋ ದಿನ ಕಳೆದಂತೆ , ಆಕೆಯ ಹಿಡಿತವನ್ನ ಸಡಿಲಗೊಳಿಸಿ ಹಗುರವಾಗಿ ಉಸಿರಾಡಲು ಕಲಿತಿದ್ದೆ. ಆದ್ರೆ ನಾನು ಮತ್ತು 'ಭಯ'ಳ ಸಂಬಂಧ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಮುಗಿದೊಯ್ತು ಅಂತ ಪರಿಗನಿಸಬೇಡಿ. ಅದು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹದಗೆಟ್ಟಿತ್ತು.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ದಿನಗಳು ಕಳೆದುವು, ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡೆ. ನಾನು, ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ ಕೂಡಿದ ಬಲಿಷ್ಠ ಯುವಕನೆಂಬ ಭಾವನೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ. 'ಸರಿ, ಈಗಲಾದರು ನನ್ನ 'ಭಯ'ಳ ಸಂಬಂಧವನ್ನ ಕಳಚಿಕೊಂಡು, ಯಾರಾದರೂ ಅಂದದ ಚೆಂದದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಕುದುರಿಸುವ' ಎಂಬ ಯೊಜನೆ.ಆದ್ರೆ ಏನ್ ಮಾಡ್ಲಿ, ಸೆಮಿಸ್ಟರ್ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಹಿಂದಿನ ದಿನವೇ ಅರಿವಾಕ್ತಿತ್ತು, ಓಹೋ ಭಯ ಇನ್ನ ನನ್ನ ಜತೆಗಾತಿ ಎಂದು.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ಮುಗಿಸುವ ಮುನ್ನ , ನಾನು ಕಲಿತಿದ್ದು ಏನಂದ್ರೆ 'ಭಯ'ಳ ಜತೆಗಿನ ಸಂಬಂಧವನ್ನ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಕಡಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ಆಕೆಯನ್ನ ನಿಭಾಯಿಸ್ಬೊದು.ಆದರಿಂದ ಭಯವನ್ನ ಒಂದು ಮಟ್ಟಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ಜೋತೆಗಾತಿಯಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ, ಯಾಕಂದ್ರೆ ನೀವು ಯಾವುದೇ ಅಪಾಯಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡದಂತೆ ಮುನ್ನದೆಸುವವಳೆ ಭಯ. ಆದ್ರೆ ಅವಶ್ಯವಿದ್ದಷ್ಟು ದೂರವೂ ಇರಿ, ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ಯಶಸ್ಸಿನಡೆಗಿನ ನಿಮ್ಮ ಸಾಹಸಮಯ ಪ್ರಯಾಣಕ್ಕೆ ಅದ್ದಿಯಾದಾಳು .
ಸ್ವಲ್ಪ ವಿವರಣೆ : ಆಫೀಸ್ ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಇವೆಂಟ್ ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಭಾಷಣ ಪ್ರಸ್ತುತ ಪಡಿಸ್ಬೇಕಾದಾಗ, ಆಂಗ್ಲದಲ್ಲಿ ಈ ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್ ಅನ್ನು ತಯಾರಿಸಿದ್ದೆ. ಇದನ್ನೇ ಬರಹವಾಗಿ ಯಾಕೆ ಹೊರ ತೆಗಿಬಾರದು ಅಂತ ಯೋಚಿಸಿದಾಗ, ಹೊಮ್ಮಿದ್ದೆ ಈ ತಲೆ ಹರಟೆ. ಕಾಗುಣಿತ ತಪ್ಪುಗಳಿಗೆ ಕ್ಷಮೆಯಿರಲಿ.
ಸರಿ ಇದಕ್ಕೆ ಉದಾಹರಣೆಯೊಂದನ್ನು ಇಟ್ಕೊಳೋಣ.ಒಬ್ಬ ಅಂದದ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಮನದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಕೊಂಡು, ಪ್ರಣಯ ಭಾವನೆಯೊಂದಿಗೆ ನನ್ನದೆ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಸೀಟಿ ಊದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೊ ಇಲ್ಲವೋ ಹಾಡುತ್ತ ಮನೆಯಡೆಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುವಾಗ, ಯಾರೋ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯರೊಬ್ಬ ಬಾಗಿಲ ಹಿಂದೆ ಅವಿತು ನಿತ್ತು ನನಗಾಗಿ ಕಾದು , 'ಹೊ' ಎಂದು ಬೊಬ್ಬಿಟ್ಟ ಅಂತ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ. ಆಗ ನನಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಗುವ ಉದ್ವೆಗವೆ ಭಯ ಅಥವಾ fear .
ಸರಿ, ಈಗ ಇದೆ ರೀತಿ ಕಾಕತಾಳಿಯ ಎಂಬುವಂತೆ, ನಾನು romatic mood ಗೆ ಜಾರಿದಾಗೆಲ್ಲ, ಇದೆ ರೀತಿಯ ಅನುಭವ ಮೂರು ಅಥವಾ ನಾಲ್ಕು ಸಲ ಆದೊಡೆ, ಏನಾಗ್ಬೊದು ಅಂತ ಊಹಿಸುವ.
- ಇನ್ನೊಂದು ಸಲ ನಾನ್ romantic mood ಗೆ ಜಾರಿದಾಗ, ನನಗೆ ತಿಳಿಯದಂತೆ ನನ್ನ ಒಳ ಮನಸ್ಸು ಹೇಳಬಹುದು 'ಮಗ ಇಲ್ಲ್ಯಾರೋ ಅವಿತು ಕೂತು, ಹೊ ಅಂತ ಬೋಬ್ಬಿಟ್ಟು ನೀನು ಹೌಹಾರುವಂತೆ ಮಾಡ್ತಾರೆ', ಈಗ ನನ್ನ ಮೂಡ್ ಮಾಯ!
- ಈ ಸಲ ಯಾರೋ romance ಮಾಡೋದನ್ನ ನೋಡ್ದೆ ಅನ್ಕೊಳಿ, ಪುನಃ ಭಯ
- ಕೊನೆಗೊಂದು ದಿನ, ನಾನಾಗೆ ರೋಮ್ಯಾನ್ಸ್ ಮಾಡಬೇಕಾದಾಗ ದರಿದ್ರದ್ದು ಈ ಭಯ!
ಈ ಮೇಲಿನ ನನ್ನ ಮಾನಸಿಕ ತುಮುಲತೆಯನ್ನ ಭೀತಿ ಅಥವಾ phobia ಅನ್ನಬಹುದು. ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಈ ಲಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಮನೋರೋಗ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಬೇಕೇ ಬೇಕು.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ವಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ನಾನೊಬ್ಬ 'ಗಾಬರಿ' ಮಾನುಷ್ಯ ಅಂದ್ರೆ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ . ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಗಾಬರಿ ಪಡುವ ಮನುಷ್ಯ. ವ್ಯಕ್ತಿ, ಸಂಧರ್ಭ, ಸಮಾರಂಭ ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಗಾಬರಿ ಪಡುವವ!
ಸರಿ ಒಂದು ಫ್ಲಾಶ್ ಬ್ಯಾಕ್ ಗೆ ಜಾರೊಣ.ಅಂದು ಎರಡನೇ ತರಗತಿಯ ಮೊದ ಮೊದಲ ದಿನಗಳು. ಶಿಕ್ಷಕಿ ಬಹಳ ಕಟ್ಟು ನಿಟ್ಟು, ಆದಾಗಲೇ ಎರಡು ಬಾರಿ ಹೊಡೆತ ತಿಂದು, ಇತರ ಸಹಪಾಠಿಗಳು ಹೊಡೆತ ತಿನ್ನೋದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದ್ದೆ. ಒಂದು ಚಟುವಟಿಕೆ ಯೊಜಿಸಿದರು. ಅದರ ಪ್ರಕಾರ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಾಗಿ ಎದ್ದು ನಿತ್ತು, ತಂತಮ್ಮ ತಂದೆ ತಾಯಿ ಯಾವ್ಯಾವ ಉದ್ಯೋಗದಲ್ಲಿರುವರು ಅಂತ ಹೇಳ್ಬೇಕಿತ್ತು. ನನಗೇನೋ ನಮ್ಮಮ್ಮ ಹೈಸ್ಕೂಲ್ ಶಿಕ್ಷಕಿ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಆದ್ರೆ ತಂದೆಯವರು ಆಫೀಸ್ ಹೋಗೋದು ಗೊತ್ತಿತ್ತೆ ಹೊರತು ಏನ್ ಮಾಡ್ತಾರೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ.ಸರಿ, ಏನಾದರೊಂದು ಹೇಳ್ಬೇಕು, ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷೆ ಖಚಿತ.ಸರಿ ನನ್ನ ಸರದಿ, 'ನನ್ನ ಅಪ್ಪ ಆಪೀಸಿನಲ್ಲಿ ಕಸ ಗುಡಿಸುತ್ತಾರೆ' ಎಂದು ಆಗಿತ್ತು. ಶಿಕ್ಷಕಿ ಸಿಟ್ಟಿನಿಂದ 'ಏನ್ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದಿ ಮಾರಾಯ ನೀನು' ಅಂತ ಗುಡುಗಿದ್ರು. ನಾನು ನನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ 'ನಾನ್ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದ್ರೆ ಇವರಿಗೆಲ್ಲಿ ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕು' ಅನ್ನೋ ಭರದಲ್ಲಿ, ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದು ಸರಿ ಅಂತ ತಲೆ ಆಡಿಸಿದ್ದೆ. ಪ್ರಾರಬ್ಧ ಶಿಕ್ಷೆ ತಪ್ಪಿತೇ ? ಇಲ್ಲ ಎರಡೇಟು ಜಾಸ್ತಿ ಬಿದ್ದು, 'ಏನ್ ಹೇಳು, ನನ್ನ ತಂದೆ ಆಫೀಸ್ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ' ಅಂತ ನಮ್ ಮೇಡಂ ತಿದ್ದಿದ್ರು.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದವು, ಆದ್ರೆ ಭಯದೊಂದಿಗಿನ ನನ್ನ ಸಂಬಂಧ ಮುಂದುವರೆದೆ ಇತ್ತು. ಆವಾಗ ನಾನು ಎಂಟನೆ ತರಗತಿ, ನನ್ನ ಹೆತ್ತವರು ಕನ್ನಡ ಮಾಧ್ಯಮದಿಂದ ಇಂಗ್ಲಿಷು ಮೀಡಿಯಂ ಗೆ ಸೇರುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಪುನಃ ನಾನು ಹಿತವಲ್ಲದ ತಾಣಕ್ಕೆ ಜಾರಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಜತೆಗಾತಿ 'ಭಯ' ನನ್ನ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಅಪ್ಪಿದ್ದಳು.ಮಾತನಾಡಲು ಭಯಪಟ್ಟಿದ್ದೆ, ಯೋಚಿಸಲು ಭಯಪಟ್ಟಿದ್ದೆ, ಮಾನವರೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯಲು ಭಯ ಪಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹದಿಹರೆಯಕ್ಕೆ ಕಾಲಿರಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅದೆಂತ ವಯಸ್ಸಂದ್ರೆ , ಸತ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಕೆಲವು ತಲೆಬುಡವಿಲ್ಲದ ಮಿಥ್ಯಗಳು ಅರಿವಾಗುವ ದಿನಗಳವು. ಭಯ ತನ್ನ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಬಿಗಿಯಾಗಿಸಿದ್ದಳು.ಹಾಗೋ ಹೇಗೋ ದಿನ ಕಳೆದಂತೆ , ಆಕೆಯ ಹಿಡಿತವನ್ನ ಸಡಿಲಗೊಳಿಸಿ ಹಗುರವಾಗಿ ಉಸಿರಾಡಲು ಕಲಿತಿದ್ದೆ. ಆದ್ರೆ ನಾನು ಮತ್ತು 'ಭಯ'ಳ ಸಂಬಂಧ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಮುಗಿದೊಯ್ತು ಅಂತ ಪರಿಗನಿಸಬೇಡಿ. ಅದು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹದಗೆಟ್ಟಿತ್ತು.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ದಿನಗಳು ಕಳೆದುವು, ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡೆ. ನಾನು, ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ ಕೂಡಿದ ಬಲಿಷ್ಠ ಯುವಕನೆಂಬ ಭಾವನೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ. 'ಸರಿ, ಈಗಲಾದರು ನನ್ನ 'ಭಯ'ಳ ಸಂಬಂಧವನ್ನ ಕಳಚಿಕೊಂಡು, ಯಾರಾದರೂ ಅಂದದ ಚೆಂದದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಕುದುರಿಸುವ' ಎಂಬ ಯೊಜನೆ.ಆದ್ರೆ ಏನ್ ಮಾಡ್ಲಿ, ಸೆಮಿಸ್ಟರ್ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಹಿಂದಿನ ದಿನವೇ ಅರಿವಾಕ್ತಿತ್ತು, ಓಹೋ ಭಯ ಇನ್ನ ನನ್ನ ಜತೆಗಾತಿ ಎಂದು.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ಮುಗಿಸುವ ಮುನ್ನ , ನಾನು ಕಲಿತಿದ್ದು ಏನಂದ್ರೆ 'ಭಯ'ಳ ಜತೆಗಿನ ಸಂಬಂಧವನ್ನ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಕಡಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ಆಕೆಯನ್ನ ನಿಭಾಯಿಸ್ಬೊದು.ಆದರಿಂದ ಭಯವನ್ನ ಒಂದು ಮಟ್ಟಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ಜೋತೆಗಾತಿಯಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ, ಯಾಕಂದ್ರೆ ನೀವು ಯಾವುದೇ ಅಪಾಯಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡದಂತೆ ಮುನ್ನದೆಸುವವಳೆ ಭಯ. ಆದ್ರೆ ಅವಶ್ಯವಿದ್ದಷ್ಟು ದೂರವೂ ಇರಿ, ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ಯಶಸ್ಸಿನಡೆಗಿನ ನಿಮ್ಮ ಸಾಹಸಮಯ ಪ್ರಯಾಣಕ್ಕೆ ಅದ್ದಿಯಾದಾಳು .
ಸ್ವಲ್ಪ ವಿವರಣೆ : ಆಫೀಸ್ ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಇವೆಂಟ್ ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಭಾಷಣ ಪ್ರಸ್ತುತ ಪಡಿಸ್ಬೇಕಾದಾಗ, ಆಂಗ್ಲದಲ್ಲಿ ಈ ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್ ಅನ್ನು ತಯಾರಿಸಿದ್ದೆ. ಇದನ್ನೇ ಬರಹವಾಗಿ ಯಾಕೆ ಹೊರ ತೆಗಿಬಾರದು ಅಂತ ಯೋಚಿಸಿದಾಗ, ಹೊಮ್ಮಿದ್ದೆ ಈ ತಲೆ ಹರಟೆ. ಕಾಗುಣಿತ ತಪ್ಪುಗಳಿಗೆ ಕ್ಷಮೆಯಿರಲಿ.
